تغذیه گوسفند از علف

گوسفند و بز از دیرباز برای کنترل پوشش گیاهی ناخواسته مورد استفاده قرار می گرفتند. استفاده از آنها در سالهای اخیر به دلیل تمایل به عوامل کنترل بیولوژیکی در مناطق حساس به محیط زیست افزایش یافته است. چرا نیز در بسیاری از شرایط جایگزین اقتصادی تر است. گوسفندها معمولاً چمنزارها (گیاهان گلدار) و علف را چرمی می گذارند در حالی که بز درختچه ها و سایر مواد گیاهی چوبی را ترجیح می دهند.

 

علفهای هرز مضر
هم اکنون گوسفندان در سراسر مناطق دشت های بزرگ  مورد استفاده قرار می گیرند تا علفهای هرز مضر و تهاجمی را کنترل کنند. به دلیل هزینه بالای مرتبط با این روشهای کنترل یا ناکارآمدی نسبی آنها ، بسیاری از این علفهای هرز با استفاده از روشهای شیمیایی ، مکانیکی یا فرهنگی قابل کنترل نیستند. یکی از این علفهای هرز برگهای برگ ، علفهای هرز اوراسیا است که میلیون ها هکتار مصرف کرده و آنقدر رقابتی است که به سرعت همه گیاهان دیگر را جمع می کند تا یک تک فرهنگ را تشکیل دهد.

 

 

علفهای هرز دیگر که در مناطق غربی بسیاری از مناطق را تحت تأثیر قرار داده است ،  است. این علفهای هرز به محدوده های بومی حمله می کند و حتی مناطق بکر مانند پارک های ملی ما را نیز تهدید می کند. گوسفندان به راحتی چاقوی چرمی را چرند و به عنوان ابزاری دیگر برای مبارزه با این مهاجم متجاوز نگاه می کنند.

گوسفندان به آسانی کودزو  را مصرف می کنند ، تاکی که کاملاً جایگزین تمام پوشش گیاهی در آن در جنوب شرقی می شود. لارکپور  علفهای هرز است که برای گاوها سمی است. از آنجا که گوسفندان می توانند تا 4 تا 4 برابر بیشتر از گاو را تحمل کنند ، می توان از آنها برای کنترل علفهای هرز در مراتع گاو استفاده کرد.

گوسفند به طور داوطلبانه چرنده و کنترل پایدار ، یک علف هرز مضر در برخی ایالت ها را بر عهده دارند. فایده ای که اضافه می کند این است که تانن های چگالش یافته شده در لسدپزه اثر مهاری بر انگل های داخلی (کرم ها) دارند. در حقیقت ، در برخی ایالت ها ،  به عنوان یک چراگاه امن و مغذی برای نشخوارکنندگان کوچک توصیه می شود.

 

جلوگیری از آتش سوزی
گوسفندها در بسیاری از مکان ها برای کاهش خطر آتش سوزی در مناطقی که مناطق وحشی با جوامع شهری ارتباط برقرار می کنند استفاده می شود. به این روش کاهش آتش سوزی ، ایجاد "آتش سوزی" گفته می شود. هدف کاهش میزان سوخت ، کاهش ارتفاع پوشش گیاهی و ایجاد آتش سوزی مؤثر است.

بهبود تنوع زیستی گیاه
مطالعات بی شماری نشان داده اند که چگونه گوسفند و بز ، تحت شرایط مقرر ، می توانند به افزایش تنوع زیستی گیاه در دامنه های غربی کمک کنند. از آنجایی که گوسفندان ترجیح می دهند مرتع و بستر در مناطق مرتفع و دور از دشت های مرطوب باشند ، مدیریت آنها در مناطقی که چرا نگران کننده مسائل مهم بحرانی و آبخیزداری هستند ، آسانتر می شوند.

هنگامی که گوسفندان برای چندین سال در همان مناطق چرای مرتفع می شوند ، سطح چمنزارهای چند ساله در جامعه گیاه افزایش می یابد که نشان داده شده است که باعث افزایش نفوذ آب و کاهش فرسایش می شود.

 

بهبود زیستگاه حیات وحش
نشان داده شده است که چرا گوسفند تجربی باعث تقویت زیستگاه حیات وحش از جهات مختلفی می شود. با اجازه دادن گوسفندان به چرای مناطق مختلف در زمان های خاص سال ، می توان کیفیت و کمیت انواع خاص گیاهی مهم را افزایش داد.

مزارع درخت
هم اکنون به تولید کنندگان گوسفند در کانادا 35 دلار در هر گوسفند پرداخت می شود تا مزارع درختان تازه کاشته شده را مرتع کنند. این روش چرای تجویز شده با کاهش رقابت چمنزارها ، فرنگیها و گونه های علفهای هرز برای آب ، مواد مغذی خاک و نور خورشید باعث افزایش زنده ماندن نهالهای درخت جدید می شود. گوسفندهای "آموزش دیده" برای چرای باغ های تاکستان استفاده شده اند.

چرا زیر خطوط برق
شرکت های برق گله های گوسفند (و بز) را برای استخدام مناطق خود در مناطق جنگلی "گله" گوسفند (و بز) استخدام می کنند ، بنابراین احتمال این که یک جرقه ناخوشایند از خطوط ایجاد آتش سوزی شود و خط برق و جنگل های اطراف آن را از بین ببرد ، کاهش می دهد.

 

گوسفند و انرژی خورشیدی
بسیاری از تعداد رو به رشد خورشیدی ها از گوسفند برای کنترل پوشش گیاهی استفاده می کنند. ترکیب این دو فعالیت هم سود اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی به همراه دارد. بسیاری از پوشش گیاهی زیر پنل های خورشیدی برای چراگاه در دسترس است. بدون گوسفند ، این سایت باید مرتباً کنده شود و با علف کش ها اسپری شود. برای اجازه به چراگاه ، پانل ها به سادگی باید به اندازه کافی در سطح زمین مستقر شوند تا چرای آن امکان پذیر باشد.

گوسفندهای گرم
چرای گسترده گوسفندان گوسفند در سرزمین های عادی انگلیس پدیده ای بی نظیر در اروپا است و این امکان را فراهم می آورد که دام ها را در مناطق بی بند و باری بدون چوپان مداوم نگهداری کنند. هر گله کوهستانی قلمرو خاص خود را دارد و خود محدود به آن منطقه است ، چند وجهی. مناطق توسعه یافته به تعداد زیادی تخته تقسیم می شود که هر گله منطقه خود را می شناسد و پس از بره برداری ، درمان دامپزشکی یا سایر نیازهای دامداری به آن باز می گردد.

گوسفندان مرغدار برای حفظ محیطی منحصر به فرد و "وحشی" یا نیمه طبیعی که بخشی از آنها تشکیل می شود ، جدایی ناپذیر است. متأسفانه ، در طی شیوع بیماری پا و دهان در سال 2001 ، دولت انگلیس تعداد گوسفندان دامی را به طرز چشمگیری کاهش داد. سیاست غلط همچنان این شیوه قدیمی را به چالش می کشد.